Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Τέλος;;;!;;;!

Σήμερα σκέφτηκα πως αυτό το blog μάλλον θα πρέπει να κλείσει. Λυπάμαι που αυτές οι γραμμές τόσο απλά ανακοινώνουν ένα τέλος. Σκέφτηκα όμως ότι το blog λέγεται mastektomi και εγώ πλέον δεν έχω μαστεκτομή. Πλέον «φοράω» δυο σιλικόνες. Ότι απέμεινε από την μαστεκτομή είναι μια ουλή και τίποτα παραπάνω, η οποία ουλή θα σβήσει με το χρόνο. Ίσως τώρα που αυτή η περιπέτεια φτάνει στο τέλος της η καθημερινότητά μου να μην παρουσιάζει για πολλούς από εσάς ενδιαφέρον…ίσως βγάλω τις λογοτεχνικές μου τάσεις σε ένα άλλο blog, κάπου εδώ τριγύρω…
Όλα αυτά είναι σκέψεις…

Ναι, γύρισα από την Αθήνα, ναι, όλα καλά. Βγάλαμε τα ράματα, 9 απο αριστερά και 15 απο δεξιά!

11 σχόλια:

dk είπε...

δεν έχει πολύ καιρό που σε διαβάζω και δεν θυμάμαι καν πως βρέθηκα στο blog σου, πρεπει να έχει περίπου ένα χρόνο ίσως κι λιγότερο... είμαι απο τα άτομα που τα χαρακτηρίζει κάποιος καταθλιπτικά ή θλιμμένα κ με τις αναρτήσεις σου έχω κλάψει, έχω συγκινηθεί αλλά έχω πάρει κι κουράγιο για θέματα όχι τόσο σοβαρά όπως αυτό που πέρασες εσύ!!! έχω βρεί ακόμα και λόγια σου ολόιδια με τα δικά μου στο συμβατικό μου ημερολόγιο...
την παρασκευή την ώρα που οδηγούσα προς το σπίτι απο το γραφείο σκεφτόμουν: "μάλλον όπου να'ναι θα το κλείσει το blog" και δε σου κρύβω οτι μελαγχόλησα, οχι που θα κλείσεις το blog αν μη τι άλλο το κλείσιμο αυτό σημαίνει ΝΙΚΗ ΧΑΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ.
Μελαγχόλησα που θα σταματήσει αυτή η τόσο γεμάτη και ζωηρή γραφή σου που κάνει καλό σε όλους εμάς που δεν εχουμε παλέψει με το θεριό αλλά και σε όσους το έζησαν και το ζουν...
να το κλείσεις ναι αλλά να μην σταματήσεις να γραφείς να συνεχίσεις να μας ταξιδεύεις με τις φωτογραφίες και τον λόγο σου...
να'σαι καλά κουκλίτσα, μακάρι να τα καταφέρουμε όλοι μας στις δύσκολες στιγμές, έστω κι αν αυτές δεν έχουν να κάνουν με τον καρκίνο, να περπατήσουμε πάνω σε τεντωμένο σκοινί χαμογελαστά και θαρραλέα!!!!

κυριακή είπε...

Χαίρομαι που έφτασες στο τέρμα.
Τέλειωσε και αυτή η ταλαιπωρία, σόρυ, αλλά προσωπικά σαν ταλαιπωρία το αντελήφθην. Μιλάω έξω από τον χωρό όσον αφορά την μαστεκτομή, αλλά γνωρίζοντας τον εαυτό μου δεν θα είχα τα δικά σου τα κουράγια γιαυτό το ατέλειωτο πήγαινε-έλα. Χαίρομαι λοιπόν ειλικρινά που το τέλος είναι ορατό.
Όσο για το μπλογκ, εσύ ξέρεις. Σκέψου το με την ησυχία σου και αποφάσισε τι θέλεις. Κατανόηση έχω πλήρη, καθώς από αυτά τα μονοπάτια τράβηξα και γω. σίγουρα κανείς δεν θέλει να χάσει την παρέα σου, αλλά προέχει η δικιά σου ψυχολογία. Τι σου κάνει καλό, αυτό είναι το ζητούμενο. Και αυτό δεν είναι καθόλου εγωιστικό. Προταρχικός σκοπός είναι να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας και μετά όλους τους άλλους. Και αν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας θα οφεληθούν και όλοι οι τριγύρω μας.
Σου εύχομαι καλή αρχή με την νέα σου ζωή, όποιο δρόμο και αν διαλέξεις. Καιρός να επικεντρωθείς στα δικά σου θέλω.
Φιλιά
Κυριακή
Υ.Γ. Σόρυ για το δασκαλίστικο ύφος, το εννοώ με αγάπη.

Truthseeker.Vasiliki είπε...

Αν με το "τέλος" εννοείς ότι τελείωσαν οι ταλαιπωρίες σου στα πήγαινε-έλα με θεραπείες κλπ. τότε καλά το είπες...
Αν αισθάνεσαι έτοιμη να βάλεις τελεία σε αυτή τη δύσκολη περιπέτεια που έζησες, να την βάλεις...
Αν είσαι έτοιμη να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα με άλλη θεματολογία στο χώρο του blogging, θα χαρούμε να σε έχουμε ανάμεσά μας...
Αν πάλι θέλεις να ξεκουραστείς για κάποιο διάστημα και μετά να αποφασίσεις τί θέλεις να κάνεις, δικαίωμά σου είναι και αυτό...

Ότι και να αποφασίσεις να κάνεις φίλη μου, κάντο χωρίς να επηρεαστείς από τις υποδείξεις κανενός.
Δική σου είναι η ζωή, εσύ αποφασίζεις πως θα τη ζήσεις!

Σου εύχομαι τα καλύτερα!
Ότι ονειρεύεσαι και ότι επιθυμείς να πραγματοποιηθεί,
με ΥΓΕΙΑ και ΑΓΑΠΗ πάντα...

Χάρηκα που σε γνώρισα και τα είπαμε κάποιες φορές διαδικτυακά.

Unknown είπε...

Ante koritsaki mou na synexiseis thn zwh sou kai asta ola ayta pisw sou ... eimai ki egw pathousa xwris na exw kanei akoma apokatastasi ... na eisai kala kai na ta afiseis ola pisw ... den yparxei poia logos na mpaineis se ayth thn diadikasia ... anoixe ena neo blog kai mhn anafertheis pote xana ston karkino ... perase ... telos ... vale ki esy teleia ...

Unknown είπε...

O/H dk ειπε:

''....η τόσο γεμάτη και ζωηρή γραφή σου που κάνει καλό σε όλους εμάς που δεν εχουμε παλέψει με το θεριό αλλά και σε όσους το έζησαν και το ζουν...
να το κλείσεις ναι αλλά να μην σταματήσεις να γραφείς να συνεχίσεις να μας ταξιδεύεις με τις φωτογραφίες και τον λόγο σου...''

ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ SD ΜΟΥ!!!
ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΑΣ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ....ΕΙΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΩ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΑΛΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΜΟΡΦΗΣ BLOG.
ΦΙΛΑΚΙΑ
Κ2
ΖΗΣΕ ΔΥΝΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ SD !!!!!!!

Sweet December είπε...

για dk

Να σαι καλά για τα πολλά και όμορφά σου λόγια!Είναι μεγάλη χαρά να μου λες "απλόχερα" πως τα λόγια μου σε άγγιξαν τόσο...είναι πρώτα απο όλα συγκινητικό γενικά για τη ζωή, για τον γραπτό λόγο, για το πόσο κάποιες λέξεις γίνονται συναισθήματα!Είναι επίσης συγκινητικό για μένα, γιατί με τα λεγόμενά σου έδωσα δύναμη σε σένα, σε σένα που καμια σχέση δεν είχες με τον καρκίνο!Χαίρομαι που είμασταν παρέα! Πολλές φορές ένας άνθρωπος έχει ανάγκη να νοιώθει πως γύρω του, αμφιβάλουν, προσπαθούν, πειραματίζονται, πέφτουν αλλά σηκώνονται και άλλοι.Ήθελα ο λόγος μου να ξεπεράσει κάποια στιγμή την αρρώστια και να φέρει κοντά ανθρώπους άρρωστους και μη.Γιατί στη ζωή, οι δυσκολίες δεν είναι μόνο η αρρώστια, είναι τόσα άλλα!Και κανείς γύρω μας δε θα έπρεπε να μειώνει το πρόβλημα του άλλου βλέποντας μόνο το δικό του. να μου είσαι καλά, και να περνάς. Η απόφαση δεν πάρθηκε ακόμη, μιλάμε για σκέψεις...οπότε προς το παρόν θα είμαι και εγώ τριγύρω...!

για κυριακή

Δεν θα το έλεγα ταλαιπωρία (πέρα απο τα πηγαινε-ελα) γιατί ήταν κάτι που το είχα αποφασίσει να το κάνω απο την αρχή,μόλις μου ανακοινώθηκε η λέξη "μαστεκτομή". Εξάλλου ο πλαστικός μου είναι μια σπάνια περίπτωση, ένας άνθρωπος που και εμπιστοσύνη εμπνέει, και έκανε τα πάντα ( απο π.χ πρακτικά, βολέψαμε ώρες κτλπ) αλλά και μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε.Οπότε, αν έχεις καλό συνεργάτη (=γιατρό πλαστικό) είναι και αυτό μια ώθηση και σου δίνει ένα ups για να συνεχίσεις. Τα χλμ ήταν όντως πολλά αλλά έλεγα πάντα "χαλάλι!είναι ένας γιατρός που πάνω απο όλα είναι άνθρωπος". Όσο για το Blog,δεν έχω ακόμη πάρει την απόφαση...απλά σκέφτομαι ότι η ιστορία, φτάνει κάπου εδώ στο τέλος της. Και ίσως μαζί με την αποκατάσταση να κλείνει και το κεφάλαιο SweetDecember.Απο την άλλη ίσως μείνει το SD και αλλάξει χαρακτήρα, και χωριστεί σε "κεφάλαια" θα δείξει! Να μαστε καλά, αυτό είναι που προέχει...τα υπόλοιπα θα βρουν τον δρόμο τους! Φιλιά!

Sweet December είπε...

για VASILIKI

thanks για το σχόλιο!Ακόμη όπως γράφω και παραπάνω δεν είναι τίποτα σίγουρο!Θα δούμε, θέλει και αυτό τον χρόνο του!Και ξέρω πως αρκετοί αναγνώστες θα λυπηθούν...θα το σκεφτώ πρώτα σε διάφορα επίπεδα και θα δω!φιλάκια καλή μου!

για katerina

θα δούμε τι απόφαση θα πάρω τελικά!Σου εύχομαι καλή δύναμη και με το καλό να κάνεις και εσύ την αποκατάστασή σου!

για K2

Σ'ευχαριστώ που ήσουν μαζί μου σχεδόν απο την αρχή και που δεν με ξεχνάς!Σ'ευχαριστώ για τα όλο γλύκα Mails, κόλλησες απο το Sweet μας εδώ ;-)Φιλιά!

γυάλινο δάκρυ είπε...

Kαταρχάς χαίρομαι πραγματικά που πήγαν όλα καλά με την εγχείρηση και η περιπέτειά σου αυτή έχει αίσιο τέλος.
Κατά δεύτερον, αυτό το blog όπως και η μαστεκτομή είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου, που ακόμα και αν το απαρνηθείς έστω αφήνοντας το blog, δε θα πάψει να υπάρχει. Μπορεί μεν να έληξε, μα ό,τι συμβαίνει από δω και πέρα δεν παύεις να είσαι εσύ αφού πέρασες όσα πέρασες από τη στιγμή που διαγνώσθηκε η ασθένεια και μετά. Και τώρα που είσαι καλά, η αλλαγή στο χαρακτήρα σου και γύρω ως απόρροια θα συνεχίσει να υπάρχει.
Άλλωστε μέσα από το blog σου πιστεύω ότι έχεις βοηθήσει πολλά άτομα που είτε πάσχουν από καρκίνο είτε όχι, με την αισιοδοξία, την πίστη και τη δύναμή σου. Αυτό το μεταφέρεις και στους υπολοίπους και μιλάω έχοντας ιδία γνώση, αφού πήρα πολλές φορές δύναμη από σένα και το blog σου.
Γι'αυτό σκέψου το πριν το κλείσεις. Μπορεί να μη σε εκφράζει -και μακάρι να μη σε ξαναεκφράσει ποτέ και να έχεις την υγεία σου πλέον, αλλά μην ξεχνάς ότι κάθε ανάρτηση με περιγραφή της καθημερινότητας θα είναι μια δήλωση ζωής, νίκης απέναντι στον καρκίνο. Θα είναι σαν να φωνάζεις "είμαι εδώ με τα καλά μου και τα κακά μου, με τις "ουλές" αλλά και τη νίκη μου και συνεχίζω φυσιολογικά τη ζωή μου"
Φιλιά και καλή βδομάδα

me είπε...

Τέλος καλό, όλα καλά.
Αυτό το μπλογκ αφού όλα τέλειωσαν όμορφα, είναι καλή σκέψη να το κλείσεις.
Μια όμορφη σκέψη όμως είναι ότι μπορείς να ανοίξεις ένα νέο μπλογκ γιατί έχεις δυνατή πέννα. Αυτό σαν σκέψη, γιατί θα πρέπει να κάνεις αυτό που λέει η καρδιά σου...
πολλά πολλά φιλιά

bananiagr είπε...

Αν νιώθεις οτι πρέπει να κάνεις μία νέα αρχή και απο εδώ κάντο, και εύχομαι το νέο κεφάλαιο στη ζωή σου να είναι λαμπρό.

Αλλα αν ανοίξεις νέο μπλογκ ειδοποίησε μας.

Φιλάκια πολλα!

Giota είπε...

Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά με την επέμβασή σου.
Τώρα μπορεί προσωπικά να με θλίβει το γεγονός ότι θέλεις να κλείσεις το blog αλλα από την άλλη σε θαυμάζω για άλλη μια φορά που μπορεις και πας παρακάτω, που κλείνεις μια πόρτα και ανοίγεις μια άλλη, κι αυτή τη φορά η πόρτα γράφει ΖΩΗ. Σε ευχαριστώ πολυ για τη βοήθειά σου.
Εύχομαι να πραγματοποιηθεί κάθε σου όνειρο.
Χάρηκα πολύ που σε ''γνώρισα''.
Giota