Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να χαιρετήσω από αυτό το βήμα την αναγνώστρια Sugar.
Έφυγε βιαστικά, ή μάλλον δεν είχα ιδέα ότι επρόκειτο να φύγει! Είχαμε χάσει επαφή για κανένα μήνα, ούτε σχόλιο δεν άφηνε.
Δεν ξέρω υπο ποιές συνθήκες έφυγε...Ξέρω όμως ότι τον Νοέμβρη 2008 θα βρισκόμασταν αλλά τελικά το αναβάλαμε για αργότερα, ενώ είμασταν και οι δυο στην Αθήνα. Sugar μου λυπάμαι, αλλά ξέρω πως τώρα που έφυγες, ότι και να γράψω εδώ είναι μάταιο! Δεν μπορώ να σου κλείσω ραντεβού για Κρήτη πια και πραγματικά είχα σκοπό να έρθω.
Τέτοιες στιγμές δεν μπορείς να πεις ή να γράψεις πολλά. Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς...είναι δύσκολες αυτές οι ώρες. Αυτό όμως που φωνάζει μέσα μου, λέει δυνατά, όσο μπορούμε να μην αναβάλουμε πράγματα στη ζωή μας! Η Sugar που ήταν ένας υπέροχος άθρωπος(τη γνώρισα τον προηγούμενο Σεπτέμβρη) ήταν αισιόδοξη, γεμάτη δύναμη και όρεξη για ζωή! Πίστευε στην δύναμη της αγάπης, στο να αγαπάμε και να βοηθάμε τους άλλους. Ήταν απο τα πρώτα άτομα που με "πλησίασαν" ανοίγοντας αυτό το μπλογκ, και περσι τέτοιο καιρό με στήριζε με σχόλια, στο msn και με τα μεγάλα της e-mail καθώς έκανα τις χμθ μου. Πόνεσα πολύ που έφυγε! Χθες δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι. Αλλά τελικά σημασία έχει τι κάνεις όταν ζει ο άλλος, τι μπορείς να δώσεις. Ένα τηλέφωνο, μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά...
Το ότι θα σε σκέφτομαι Sugar μου είναι σίγουρο. Μου έδωσες δύναμη για να αρχίσω και να συνεχίσω τον αγώνα μου! Μαζί με εσένα, θα σκέφτομαι επίσης και την καλή σου φίλη "Κ" που άφησες πίσω. Τη βοήθησες να γίνει και αυτή δυνατή! Αντίο...
Έφυγε βιαστικά, ή μάλλον δεν είχα ιδέα ότι επρόκειτο να φύγει! Είχαμε χάσει επαφή για κανένα μήνα, ούτε σχόλιο δεν άφηνε.
Δεν ξέρω υπο ποιές συνθήκες έφυγε...Ξέρω όμως ότι τον Νοέμβρη 2008 θα βρισκόμασταν αλλά τελικά το αναβάλαμε για αργότερα, ενώ είμασταν και οι δυο στην Αθήνα. Sugar μου λυπάμαι, αλλά ξέρω πως τώρα που έφυγες, ότι και να γράψω εδώ είναι μάταιο! Δεν μπορώ να σου κλείσω ραντεβού για Κρήτη πια και πραγματικά είχα σκοπό να έρθω.
Τέτοιες στιγμές δεν μπορείς να πεις ή να γράψεις πολλά. Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς...είναι δύσκολες αυτές οι ώρες. Αυτό όμως που φωνάζει μέσα μου, λέει δυνατά, όσο μπορούμε να μην αναβάλουμε πράγματα στη ζωή μας! Η Sugar που ήταν ένας υπέροχος άθρωπος(τη γνώρισα τον προηγούμενο Σεπτέμβρη) ήταν αισιόδοξη, γεμάτη δύναμη και όρεξη για ζωή! Πίστευε στην δύναμη της αγάπης, στο να αγαπάμε και να βοηθάμε τους άλλους. Ήταν απο τα πρώτα άτομα που με "πλησίασαν" ανοίγοντας αυτό το μπλογκ, και περσι τέτοιο καιρό με στήριζε με σχόλια, στο msn και με τα μεγάλα της e-mail καθώς έκανα τις χμθ μου. Πόνεσα πολύ που έφυγε! Χθες δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι. Αλλά τελικά σημασία έχει τι κάνεις όταν ζει ο άλλος, τι μπορείς να δώσεις. Ένα τηλέφωνο, μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά...
Το ότι θα σε σκέφτομαι Sugar μου είναι σίγουρο. Μου έδωσες δύναμη για να αρχίσω και να συνεχίσω τον αγώνα μου! Μαζί με εσένα, θα σκέφτομαι επίσης και την καλή σου φίλη "Κ" που άφησες πίσω. Τη βοήθησες να γίνει και αυτή δυνατή! Αντίο...
8 σχόλια:
Sweety λυπάμαι, λυπάμαι πολύ.
Δεν ήξερα την sugar ούτε ήξερα την παρουσία της στο μπλογκ σου.
Έψαξα να βρω κάποια λόγια της για να την νιώσω, να πω ότι την γνώριζα έστω και λίγο, αλλά δεν βρήκα.
Λυπάμαι, στεναχωριέμαι που στεναχωριέσαι, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η ζωή.
Γιαυτό θυμώνω και με την έκφραση νικήτρια. Δηλαδή εμείς νικήσαμε και η sugar δεν νίκησε;
Όχι αυτό δεν το δέχομαι, νικήτρια είναι αυτή που έφυγε με το μέτωπο ψηλά και είδε κατάματα τον καρκίνο και το τέλος.
Σε αποχαιρετώ sugar και ας μην σε ήξερα. Σίγουρα θα ήσουν εξαιρετικό άτομα από τα γραφόμενα της SD.
Δυστυχώς πρέπει να συμβιβαστούμε και με αυτό. Πρέπει να μάθουμε να αποχαιρετούμε.
Μακάρι να μπορούσαμε να βαδίζουμε αντάμα, αλλά στην πορεία θα αποχαιρετούμε ή θα μας αποχαιρετίσουν.
Μέχρι τότε όμως θα πορευτούμε με το μέτωπο ψηλά. Και όσο πιο συχνά μπορούμε θα στέλνουμε μια αγκαλιά με πολλά φιλιά η μια στην άλλη.
Sugar καλό δρόμο και καλή αντάμωση.
Σας αγαπώ
sundy
για sundy
νικήτριες είμαστε όλες μόνο και μόνο επειδή μπήκαμε κάποτε στη διαδικασία να παλέψουμε με τον καρκίνο,θέλοντας και μη.Μα και ποιος θέλει θα μου πεις;; Η Sugar (θα βρεις σχόλια της και ως Zaharenia) ήταν πολύ πολύ δυνατή και με εμψύχωνε.Βέβαια, ο Θεός; το σύμπαν;Όποιος και να είναι,πολλές φορές έχει άλλα σχέδια για μας,και ας ριχνόμαστε στη μάχη με όλα μας τα όπλα και με καλή διάθεση!Η Sugar όμως άφησε με το φευγιό της και ένα μνμ>>> να αγαπάμε, να προσπαθούμε και να μην αφήνουμε μέρα χαμένη! Ξεχυθείτε στους δρόμους και στις εξοχές όταν θα ρθει η άνοιξη και μοιράστε χαμόγελα. Ίσως αυτά είναι λίγα απο όσα μας μένουν...!
Φιλάκια sundy!
Καλό ταξίδι sugar, καλό ταξίδι Γιάννη, καλό ταξίδι σε όσους έφυγαν εμείς όμως είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε την αναρρίχηση του βουνού κάποιοι από εμάς θα φτάσουν στην κορυφή (ελπίζω όλοι μας) είναι όμως δύσκολο να αποχαιρετάς …
Σήμερα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την χαρά μου!!!!!!! Έκανα τις εξετάσεις του τρίμηνου ΟΛΕΣ ΚΑΘΑΡΕΣ !!!!!!!!!!! κλείνω αισίως τα 2 χρόνια σε λίγες μέρες (22 Φεβρουαρίου) και αισθάνομαι σαν ένα μικρό παιδί που περιμένει τα γενέθλια του :) γιατί στην πραγματικότητα αισθάνομαι σαν να ξαναγεννήθηκα. Κλείνω λοιπόν 2 χρόνια και θέλω για τα επόμενα 50 – 60 χρόνια να συνεχίζω να τα σβήνω. Εύχομαι σε όλες σας να είστε καλά, έχεις δίκιο sweety “ νικήτριες είμαστε όλες μόνο και μόνο επειδή μπήκαμε κάποτε στη διαδικασία να παλέψουμε με τον καρκίνο, θέλοντας και μη” η πάλη μερικές φορές είναι άνιση αλλά δυστυχώς έτσι είναι η ΖΩΗ, με τα καλά της και τα ανάποδα της.
Φιλιά πολλά σε όλες
Μια συνοδοιπόρος στην αναρρίχηση του βουνού …
Σούλη
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ,ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ,ΜΑΧΟΜΑΣΤΕ
ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ...
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ..
ΚΑΛΟ ΤΑΞΔΙ SUGAR..
ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΜΑς ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΞΕΙ Η ΜΟΙΡΑ..
ΦΙΛΑΚΙΑ Κ2
Sweety,
το υπέθεσα ότι μήπως ήταν η Ζαχαρένια και τώρα έρχεσαι εσύ να το επιβεβαιώσεις.
Και τι ειρωνία και τι σύμπτωση, σήμερα το πρωί ακούω στην τηλεόραση ότι γιορτάζουν οι Ζαχαρένιες.
Sugar εύχομαι εκεί που πήγες να είναι καλύτερα.
Καλή αντάμωση
sundy
Ψάχνω να διαβάσω για την Sugar-Ζαχαρένια και βλέπω ότι τελευταία δεν έγραφε. Νιώθω τύψεις, μήπως έπρεπε να την αναζητήσουμε νωρίτερα; Να της συμπαρασταθούμε στον αγώνα που έδινε και που από αξιοπρέπεια κράτησε κρυφό;
Δεν ξέρω τι να πω.
Αν και για μένα αυτό είναι κάτι γνώριμο.
Στα ξένα site που μπαίνω, κυρίως γερμανόφωνα με υπερδεκαπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα (βλέπε Γερμανία-Αυστρία-Ελβετία) συχνά πυκνά (λόγω του μεγάλου πληθυσμού και την μεγαλύτερη εξοικίωση με το ιντερνετ) πέφτω σε τέτοιες αποχαιρετιστήριες ομιλίες και συζητήσεις.
Είναι κάτι με το οποίο πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε.
Στο περιβάλλον μου έχω 2 γυναίκες με καρκίνο του μαστού και οι 2 με μεταστάσεις στον εγκέφαλο. Και οι 2το πολεμάνε. Θεραπείες, επεμβάσεις κλπ.
Μέχρι τώρα δεν έλεγα τίποτα για να μην αμαυρώσω το αισιόδοξο κλίμα που επικρατούσε σαυτό το μπλογκ, αλλά είναι σαν να κλείνουμε τα μάτια στην αλήθεια. Μου δώθηκε επ' ευκαιρεία της sugar να το βγάλω από μέσα μου.
Η μια είναι από το ιατρικό περιβάλον και σαν γιατρό δεν μπορεί να την κοροιδέψει κανείς. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει για την ψυχολογία της αυτό. Δεν θέλει να δει κανέναν και δεν σηκώνει το τηλέφωνο. Έτσι μου στερεί την παρηγοριά να της συμπαρασταθώ.
Η άλλη δέχεται που και που να μου μιλήσει, έχει πέσει πολύ ψυχολογικά και με αποφεύγει για να μην με φορτίσει,κατά δήλωσή της. Εγώ όμως επιμένω και την παίρνω τηλέφωνο, τόσο αραιά ώστε να μην γίνω κουραστική, αλλά και τόσο συχνά που να μην νομίζει ότι την ξέχασα.
Τα είπα και ξαλάφρωσα.
Αυτές οι γυναίκες μας χρειάζονται και όχι αυτές σε πρώιμο στάδιο. Αυτή είναι η άποψή μου. Οι γυναίκες σε πρώιμο στάδιο θα βρουν αργά ή γρήγορα τον δρόμο τους.
Φιλιά σε όλες
sundy
Καλό ταξίδι να έχει η Sugar. Λυπάμαι ειλικρινά όταν ακούω τέτοια. Αλλά...
Καλή εβδομάδα γλυκιά μου. Εύχομαι σύντομα να έχεις ξανά όμορφα συναισθήματα.
κορίτσια
H sugar ήταν ανάμεσά μας απο την αρχή αυτού του μπλόγκ και εμένα με βοήθησε ιδιαίτερα η παρουσία της εδώ. Τέτοιες ώρες πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια. Μερικές όμως καταστάσεις είναι δίχως επιστροφή!Να θυμάστε όμως ότι η κάθε μια μας είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και ας μιλάμε για την ίδια νόσσο!Μη γεμίζετε το κεφάλι σας με σκοτεινές σκέψεις! Να σκέφτεστε αισιόδοξα!Δεν αξίζει μια ζωή μέσα στη μοιζέρια!Όσο για τη sugar,ότι κάναμε ή ότι μπορούσαμε να κάνουμε, καλό θα ήταν να γίνει όσο η κοπέλα ζούσε. Είχα πολλές δεύτερες σκέψεις για το αν θα την ανέφερα γιατλί φοβόμουν κάποιες αντιδράσεις!Απο την άλλη, η sugar ήταν τόσο πιστή, που το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν να της αφιερώσω ένα ποστ. Η sugar να ξέρετε θα ήθελε να μην τη λυπάστε και να συνεχίσετε τον αγώνα σας με χαμόγελο!
φιλιά σε όλες!
Δημοσίευση σχολίου