H παρουσία σας εδώ

που κάθε μέρα γίνεται και πιο αισθητή...σαν να μου φώναξε απόψε "ΓΡΑΨΕ,ΓΡΑΨΕ!ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ"
Και όντως εσείς όλοι, τα φιλαράκια μου βρε παιδί μου, περιμένετε...αλλά μη νομίζετε πως σας ξέχασα!Κάθε άλλο!Το σκέφτομαι συνέχεια ότι σας παραμελώ αρκετές φορές.Και δεν το κάνω επειδή το θέλω αλλά είναι και αυτή η καθημερινότητα που τρέχει, τρέχει, τρέχει και εγώ όπως και να χει πρέπει να τρέξω μαζί της.

Απο ότι είδα το chatbox μου το τίμησαν πολύ η Sundy και η K2...(χωρίς να αδικήσω τους υπόλοιπους). Λοιπόν, έχω να σας γράψω ότι έλειψα κάποιες μέρες εκτός, ότι συνόδεψα μια φίλη που έπιανε κάτι στο στήθος της στο γιατρό και ότι εκεί, έξω, στην αίθουσα αναμονής δεν ένοιωσα τίποτα. Δεν πιέστηκα, και σκέφτηκα ότι ίσως κάποια πράγματα μέσα μου τα έχω λύσει. Η φίλη μου δεν είχε τίποτα και εμένα βγήκε το feeling μου σωστό. Στη συνέχεια εκείνη τη μέρα γνώρισα έναν πολύ όμορφο άνθρωπο, μια απο εσάς τις αναγνώστριες που έχει νοσήσει. Περάσαμε πολλές ώρες συζήτησης και είπαμε να ξαναβρεθούμε στο άμεσο μέλλον.

Κατα τα άλλα επέστρεψα στη δουλειά με mixed feelings αλλά όπως όλοι μας φαντάζομαι...

Σας φιλώ και σας σκέφτομαι!