135 και σήμερα!

Τόσες είναι οι αναρτήσεις που πλαισιώνουν αυτό το blog...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ είπαμε; Εμ, δεν είπαμε!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!

ΣΕ ΣΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΕΜΠΛΟΥΤΙΖΕΤΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ, ΣΕ ΣΑΣ ΠΟΥ ΑΠΛΩΣ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ, ΣΕ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ!ΝΑΙ ΕΧΕΤΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ!

Ενώ είχα χρόνο, έμεινα κάπως εκτός Sweet December αυτές τις μέρες…Βλέπετε, οι γιορτές είναι μεγάλες σειρήνες και εγώ δεν έκλεισα τα αυτιά μου…για την ακρίβεια έπέσα θύμα τους πολύ συνειδητά. Δεν έκανα κάτι φοβερό αλλά άφησα να με παρασύρει η χαλάρωση, ο καναπές, η τηλεόραση, το dvd, κάποιες βόλτες, κάποιοι καφέδες και λίγα ποτά ;-). Ήρθε και η φίλη «Σ» που την περίμενα από τον Σεπτέμβρη, ε, όλα αυτά δέσανε.

Σαν σήμερα σκέφτηκα είχα κάνει την δεύτερή μου χμθ… Περνάνε διάφορες σκέψεις από το μυαλό μου αυτές τις μέρες αλλά καταλήγω στο συμπέρασμα ότι φέτος είμαι σαφώς καλύτερα από περσι. Πέρσι είχα μεγάλο αγώνα μπροστά μου με τόσες θεραπείς, δεν ήξερα πως θα τα πάω…δεν ήξερα καν τι είναι η χμθ. Φέτος με κοιτάζω στον καθρέφτη και καμαρώνω. Έχω καινούριο, δυνατό μαλλί και μια χαρά στο πρόσωπό μου. Χαρά για το ότι το μεγαλύτερο φορτίο το άφησα πίσω μου, χαρά γιατί είμαι καλά και δυνατή, χαρά, γιατί τώρα πια ξέρω. Περσι τέτοιο καιρό δεν είχα καταλάβει πόσο είχα φοβηθεί. Δεν το είχα καταλάβει γιατί είχα πέσει σε λίθαργο..ήταν η αυτοάμυνά μου…

Κάθε φέτος και καλύτερα "φωνάζω" στον εαυτό μου και το εννοώ! Πέρα απο τη σημερινή μέρα...πραγματικά δεν θυμάμαι άλλη ημ/ια χημειοθεραπείας. Είδατε ο εγκέφαλος;;; Άτιμο όργανο! Ότι τον ζορίζει το απωθεί...!

Κοιτάζω πλέον προς τα καλύτερα, έρθουν δεν έρθουν, σε αυτά ελπίζω. Διάβασα κάπου στο βιβλίο του Δημήτρη Μπουραντά "Όλα σου τα 'μαθα, μα ξέχασα μια λέξη" πως "όταν ονειρεύεσαι μπορείς να κάνεις κάτι, και αν κάνεις κάτι, θα ονειρευτείς ξανά". Τελικά έχουμε μεγάλη ανάγκη απο όνειρα, τα όνειρα ως κινητήρια δύναμη, μας θέτουν σε λειτουργία, μας ωθούν στη ζωή!