Η ματαιότητα(;)

Χθες ένοιωσα κάτι περίεργο...

Για δεύτερη φορά ένοιωσα τη ματαιότητα αυτού του κόσμου, των ανθρώπων αλλά και τη δική μου. Δεν είναι καιρός για τέτοια, αλλά από το μυαλό ενός ανθρώπου μπορούν να περάσουν πολλά και διάφορα σε ένα μόνο λεπτό. Ήταν ένα, δυο, τρια, δέκα λεπτά αδυναμίας. αλλά πολύ ανθρώπινα. Που πάω, τι στόχους έχω, τι παλεύω, τι φοβάμαι, πως συνεχίζω, ποιούς έχω δίπλα μου, ποιοι μείνανε, ποιοί φύγανε, τι είναι αυτά που αγαπώ, τι είναι αυτά που δεν αντέχω. Πολλά γιατί και πως. Ποιό είναι το νόημα της ζωής; Μήπως τελικά τόσο καιρό εκεί που το βρίσκω το χάνω; Μήπως δεν το βρήκα ποτέ; Μήπως, μήπως...μήπως;