Κι όμως γράφω σήμερα...

Καλησπέρα σε όλους σας!

Είμαι στην Αθήνα και προς μεγάλη μου χαρά, το σπίτι που με φιλοξενεί απέκτησε γρήγορη σύνδεση στο ιντερνετ,οπότε μου έκανε πιο εύκολη την επικοινωνία μαζί σας!

Αχ...είχα μεγάλη μέρα αλλά χαλάλι!

Σηκώθηκα πολύ νωρίς και θα έλεγα ψέμματα αν έλεγα ότι κοιμήθηκα καλά. Πήρα το δρόμο για την κλινική πριν καλά καλά χαράξει. Ο Αττικός ουρανός ήταν φιλικός και δεν έκανε πολύ κρύο...Ξεκίνησα με την αξονική πντευμώνων. Δε σας κρύβω πως δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ ότι περσι το Δεκέμβρη ξάπλωνα στα ίδια "εξεταστήρια" με και τους δυο μου μαστούς.Αλλά πόση σημασία έχει πλέον το περσι; Στα ίδια λιμέρια, φέτος, αλλά πλέον έχοντας περάσει δια πυρός και σιδήρου...Βρέθηκα να εμψυχώνω κάποιες γυναίκες σήμερα και να ακούω παράλληλα και άλλες ιστορίες. Έκανα σπινθηρογράφημα το οποίο έδειξε μια σκια...Θέλετε το ένστικτό μου, θέλετε η σιγουριά μου, θέλετε η καλή διάθεση. Δεν έχασα καθόλου την ψυχραιμία μου και ο ακτινολόγος μου είπε αμέσως πως είναι απλώς η οστεοπενία που ήδη ήξερα ότι την είχα.Το επιβεβαίωσε και ο γιατρός. Κάθησα αρκετή ώρα σε καραντίνα λόγω του φαρμάκου της εξέτασης. Χάζευα τα "πρωινάδικα" έχοντας νεκρώσει τον εγκέφαλό μου. Η αξονική μου ήταν εξίσου καλή. Είδα τον χειρούργο μου με όλο το πακέτο των εξετάσεων. Τα πήγα καλά αλλά κάτι μέσα μου ενώ χάρηκα, σκοτείνιασε. Προφανώς γιατί βαρέθηκα τις κλινικές, τις εξετάσεις και τους χώρους αναμονής όπου είμαι τις περισσότερες φορές η μικρότερη ασθενής. Γενικά κουράστηκα να υπολογίζω μέρες, ημερομηνίες, να κρατώ επαφή με τον ιατρικό κόσμο. Έτσι θα πάει, σκέφτηκα για μια ζωή. Ο χειρούργος μου πρότεινε να ξαναρθω απο βδομάδα για να κάνω την αποκατάσταση του μαστού μου. Ταράχτηκα, μου φάνηκε πολύ σύντομα. Με κουράζει η σκέψει του χειρουργείου και μόνο! Γενικά επέστρεψα με μια πολύ μπερδεμένη ψυχολογία...έτσι για να μη νομίζετε ότι όλα τα έχω τακτοποιήσει, εγώ η σουπερ ηρωίδα. Έχω πλέον στο νου μου και την πλαστική, συν το γεγονός ότι περιμένω αποτελέσματα απο την γονιδιακή εξέταση...Μέσα σε όλα αυτα, επιστρέφω αύριο βράδυ σπίτι μου, επιστρέφω την Πέμπτη στη δουλεια, όπου χαμογελαστή, θα κάνω κλασικά πως δεν συμβαίνει τίποτα....