Οι μέρες περνούν...

Οι μέρες περνούν και εγώ είμαι καλά. Χαίρομαι τα καινούρια μου μαλλάκια, τα φρύδια, τα ματόκλαδά μου. Ο οργανισμός μου ανέκαμψε!Τι ωραία που το σώμα έχει μνήμη και οι μυς μου με λίγο μπανάκι (λίγη άθληση) βγήκαν στην επιφάνεια. Τελικά μετά απο ένα κουραστικό χειμώνα ήρθε όντως το καλοκαίρι! Και εγώ πρέπει να χαίρομαι την κάθε μέρα. Κάθε μέρα, μόνη ή με παρεά πρέπει να βλέπω τον ουρανό και να θυμάμαι τα όνειρά μου. Τα όνειρα και τα σχέδια που έκανα, τότε που ο καιρός ήταν κρύος και εγώ μέσα στη ζάλη των φαρμάκων, κάτω στα υπόγεια της κλινικής, ανυπομονούσα να δω τη θάλασσα και τον ήλιο του καλοκαιριού. Η ταλαιπωρία πέρασε και αυτό και μόνο πρέπει να με γεμίζει τεράστια χαρά. Και πραγματικά, μοιάζει λες και όλα αυτά γίνανε πριν χρόνια, μοιάζουν οι άσχημες εικόνες σαν όνειρο κακό που σιγά σιγά χάνεται. Το διώχνουν καινούριες και πιο ξεκούραστες εικόνες ;-)