Λάβε θέση για να πάρεις πάλι την πρωτιά!

Μελαγχόλησες, νιώθεις πεταμένος
Μες στην πόλη σου σα ξένος, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυό ρουλεμάν

Φύλλο και φτερό, στο μυαλό σου χιόνι
που τη σκέψη σου παγώνει, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυό ρουλεμάν

Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρεις
Σκέψου την ώρα, τη στιγμή που τη ρεβάνς θα πάρεις
Σκέψου κορίτσια και γιορτές και πράμα που σαλεύει
κι ένα παιδί που μοναχό το δρόμο του γυρεύει

Κάτι άστραψε, κάτι σα φλασάκι
Σα πικ νικ μες στο δασάκι, μιά γλυκιά φωτιά
Λάβε θέση για να πάρεις πάλι την πρωτιά

Σα να δρόσισε, έρχεται βροχούλα
και μιά άνοιξη νυφούλα, βρε παιδί μου αμάν
Στην καρδιά βάλε πατίνια και δυό ρουλεμάν

Βάλε στο μαγνητόφωνο τραγούδια που γουστάρεις
Σκέψου την ώρα, τη στιγμή που τη ρεβάνς θα πάρεις
Σκέψου κορίτσια και γιορτές και πράμα που σαλεύει
κι ένα παιδί που μοναχό το δρόμο του γυρεύει

Είναι το τραγούδι που ακούω συχνά αυτό το καιρό και συγκινούμαι.

Συγκινούμαι για "το χιόνι (της κάσκας) που τη σκέψη μου παγώνει" για τη γλύκα της "φωτιάς" κάπου στην ερημιά, φωτιά που ίσως ζεστάνει τελικά την καρδούλα μου. Για τη "βροχούλα" που μπορεί να ξεπλύνει όλη μου τη στεναχώρια και να καθαρίσει τις πληγές μου. Για την "άνοιξη" τη "νυφούλα" που τελικά έρχεται, και με φέρνει πιο κοντά στη δική μου Ανάσταση. Για τις "γιορτές" και τα "κορίτσια" και το "πράμα που σαλεύει". Και αν τότε ήταν το μαγνητόφωνο, και τώρα έιναι το CD player και το Mp3, καθόλου δεν πειράζει. Δεν αλλάζει κάτι, η χαρά είναι η ίδια όσο γύρω μας υπάρχουν άτομα που χαίρονται τη ζωή! Περιμένω να πάρω τη ρεβάνς, περιμένω και εγώ τη σειρά μου, και ευτυχώς έχω πολύ υπομονή! Δε μπορεί, για μας που ταλαιπώρησε η ζωή, δε θα έχει φυλάξει και κάτι καλό;;

Σήμερα που «γιορτάζω» (γιατί έτσι αποφάσισα, πέρα από κάθε ημερομηνία!) σας δίνω πολλές ευχές και βάζω σε τούτο το ποστ χρώματα!
Μακάρι να παραβρίσκεστε περισσότερο σε γιορτές και χαρές παρά σε λύπες!Ακόμη και στις γιορτές των άλλων, να είστε εκεί. Οι καλοί φίλοι στη χαρά φαίνονται! Μη παραμερίζετε τις χαρές των άλλων, χαμηλώστε την έπαρσή σας και βάλτε λίγη απο τη χαρά τους κρυφά στην τσέπη, για τη δική σας ψυχή. Δείτε τον κόσμο με μια ματιά διπλής αισιοδοξίας και "λάβετε θέση για να πάρετε την πρωτιά". Να χαίρεστε που είστε εκεί έξω υγιείς, και ας πήζετε σε δρόμους με κίνηση, ας κόβεται το ρεύμα, ας γκρινιάζετε για τα σκουπίδια και τη φασαρία του διπλανού. Η ζωή έτσι είναι, έχει θόρυβο κίνηση, συγκίνηση, αισιοδοξία, μαύρες μέρες, γκρίζο ουρανό αλλά και μια καταγάλανη θάλασσα και πολλά, πάρα πολλά συναισθήματα! Να θυμάστε πάντα ότι δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε με λιγότερα αγαθά απο εσάς, με λιγότερους ανθρώπους δίπλα τους, με ελάχιστα ψυχικά αποθέματα και όμως συνεχίζουν να ζουν με αξιοπρέπεια! Αυτό πρέπει να σας κάνει όχι υπερόπτες αλλά αισιόδοξους σε κάθε βήμα σας!

Υ.Γ: Μαζί με τις ευχές μου στέλνω και αγκαλιές για τον καθένα σας ξεχωριστά!