Νέα επέτειος απο εκείνες...

Σήμερα λοιπόν είχα την ατυχία να βρίσκομαι έξω στο σαλονάκι αναμονής του χειρουργείου της "Σ". Συνήθως εγώ τους έστηνα όλους απ' έξω και με περίμεναν με τις ώρες. Σήμερα φάγαμε το στήσιμο της δεκαετίας απο τη "Σ". Ο μπαμπας της, ο σύζυγος κι εγώ είμασταν εκεί. Ο μπαμπάς της κι εγώ τη συνοδέψαμε με το φορείο και μέσα στο ασανσέρ ως κάτω τα υπόγεια (και πάλι -1) χειρουργεία. 

Η "Σ" έμεινε στο χειρουργείο 10 ώρες! Για σκεφτείτε χρόνους! Απο 8.00 που την πήραν ως 17.30! Κι εμείς εκεί. Εγώ έδινα και μάθημα (φοιτήτρια γαρ) στη σχολή. Έφυγα 12.00 και γύρισα 16.00. Η "Σ" ακόμη μέσα, αναίσθητη στο χειρουργικό τραπέζι. Πρώτα βγήκε ο ογκολόγος και είπε πως ήταν αυτό που περιμέναμε και το ακούσαμε με μεγάλη ανακούφιση, έπειτα ανέλαβε η πλαστικός η οποία είπε ότι και πάλι όλα πήγαν καλά. Η "Σ" απο προσωπική της απόφαση έκανε αφαίρεση μαστών παρόλο που τα ογκάκια της ήταν μόνο στον έναν μαστό και μάλιστα μικρά. Ίσως το να ζει 10 χρόνια μαζί μου με μαστεκτομή κι άμφο προστατευτική μαστεκτομή, με αποκατάσταση πλέον, της άνοιξε τον δρόμο για να πάρει δραστικές αποφάσεις. Γιατί τι είναι βρε παιδιά οι μαστοί;;; Σάμπως κάποιο όργανο που θα επιρρεάσει τη λειτουργεία σας μετά;;Μην τρελαθούμε; Οι μαστοί είναι εκεί ως σύμβολο ή ως ένα κομμάτι της γυναικείας οντότητας, σεξουαλικότητας ή μητρότητας. Εάν δεν μας το είχε περάσει ο δυτικός κόσμος ως κάτι πολύ τιμημένο, σέξυ και δεν ξερω εγώ τι άλλο δεν θα είμασταν τόσο δεμένες με 2 μάζες κρέατος.  Έτσι μάλλον υποσυνείδητα στο μυαλό της "Σ" γράφτηκε πως ενα ποτε το πάθω θα τα βγάλω, και τα έβγαλε. Τα έβγαλε βεβαια κρατώντας το δέρμα της, απλά αφαιρώντας απο τη θηλή όλο τον ιστό και βάζοντας διατατήρες που ήδη ήταν φουσκωμένοι σήμερα που βγήκε απο το χειρουργείο. Οπότε πέρα απο τον εσωτερικό ιστό και το προηγούμενο μέγεθός της η "Σ" δεν αποχωρίστηκε ακριβώς το σώμα της...Ναι έχασε την αίσθηση των θηλών, ναι θα έχει σιλικόνες αλλά σε μεγάλο βαθμό το έσωσε το κορμί πατριώτη! 

Σημασία δεν έχει η πλαστική ή το βυζί. Σημασία έχει η ΖΩΗ! Η ζωή η οποία για μερικούς ανθρώπους για να διασφαλιστεί πρέπει να πάρουν δραστικά μέτρα! Σημασία έχει η πρόληψη, το να είσαι υποψιασμένος-η, ΟΧΙ φοβισμένος αλλά υποψιασμένος ότι κανείς δεν είναι σπιτάκι του safe κι αν το έπαθε ο γείτονας, μπορεί δυστυχώς να ρθει και απο σένα κάποια μέρα. ΟΧΙ φόβο παιδιά, αλλά έλεγχο! Η "Σ" ήταν τυχερή αλλά ήταν και έξυπνη αρκετά στο να ψάχνεται και να μην αφήνει τα χρόνια να περνούν χωρίς μαγνητική μαστών. Κι έτσι το βρήκε σε πολύ αρχικό στάδιο, και έτσι θα περάσει στη σφαίρα της ανεμελιάς με τις σιλικόνες της. Κι έτσι κάποια μέρα θα σας γράφω τα νέα της μακριά απο τα νοσοκομεία και τα χειρουργεία.

Σήμερα η "Σ" πονούσε πολύ με το που βγήκε, επίσης μας έλεγε πως δεν μπορεί να πάρει ανάσα και ζητούσε οξυγόνο.

Σκέφτηκα το αίσθημα του "μπανταρισμένου" που έζησα κάποτε πριν 10 χρόνια. Δεν είχα πόνους αλλά απο ότι κατάλαβα η μαστεκτομή δεν πονάει.
Αφήνει βαθιά χαρακιά  για πάντα αλλά όχι, δεν πονάει.