Εδώ για καλό μήνα

Εδώ είμαι πάλι για να σας ευχηθώ καλό μήνα!

Μάρτης!

Σήμερα εδώ τον υποδεχθήκαμε με βροχή αλλά όπως και να χει, πήραμε τον κατήφορο για καλοκαίρι. Και αυτό απο μόνο του είναι μια όμορφη σκέψη! Πάσχα και μετά καλοκαίρι! μα πως πέρασε πάλι ο χειμώνας;;;; πως έφυγε το φθινόπωρο;;;

Ξέρετε βέβαια πως πέρασαν οι δικοί μου σκοτεινοί μήνες, απο 16 Οκτ ως αρχές Νοέμβρη είχα άδεια αναρρωτική, πέρασα τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη να ψάχνω τι έχω. Τελικά μετά απο 7 χρόνια ξανα ξεμύτησε ένα καρκινάκι. Το λέω έτσι γιατί ήταν μικρό, insitu.

Έτσι ξανά χειρουργείο και όλα τα γνωστά. Απλά αυτή τη φορά η θεική ατάκα "ΟΧΙ θεαρπείες" αυτό και μόνο μου έδωσε όλο το κουράγιο για τα υπόλοιπα. Βέβαια το άκουσμα και μόνο των λέξεων "αδενοκαρκίνωμα του ενδοτραχήλου" ήταν αρκετό για να με ταράξει. Σίγουρα θα έχεται δει πολλές ταινίες όπου απο τηλεφώνουν ανακοινώνουν στον πρωταγωνιστή κάτι απο το οποίο κρέμμεται όλη του η ζωή. Θυμάστε τα πλάνα εκείνη τη στιγμή; Κάπως έτσι είδα τον εαυτό μου εκείνη τη δύσκολη ώρα...σαν μια κάμερα να στροβυλίζονταν γύρω μου και να κατέγραφε τις ανδριδράσεις μου, σαν μια άλλη κάμερα να έκανε ζουμ και να κορύφωνε το κοντινό μου πλάνο την ώρα που ακούω τα αποτελέσματα της βιοψίας. Κι εγώ, σαν μια ηρωίδα του σινεμά, όσο μπορώ ατάραχη γιατί το κοινό διψά για ήρωες :-)  

Ετσι είναι, οι θεατές διψούν για ήρωες, τους αρέσει όμως να βλέπουν και την ανρθώπινη πλευρά, την πιο τρωτή ενός πρωταγωνιστή. Κι εγώ έχω και τα δύο. Γενικά είμαι ευάλωτη σε αρκετά, όμως σίγουρα μετά απο 2 χτυπήματα καρκίνου είμαι και πιο δυνατή σε πολλά. 

Τον Οκτώβρη που έφυγε προσπάθησα κάπως να τον ξεχάσω, είμαι σε καλό δρόμο. Όμως σίγουρα τότε έλεγα "καλά να είμαστε και δεν πειράζει" τώρα όλα πάλι τα θέλω. Όλα, με το "όλα" πάντα στα πλαίσια του δυνατού.  

Ίσως κι εσάς να σας έχει συμβεί όταν είσαι πάνω στο πρόβλημα λες "Να έιμαι καλά, μόνο αυτό και τίποτε άλλο", όμως απο τη φύση μας κοινωνικοί και σε διάδραση πάντα με άλλους δεν αρκούμαστε μόνο στο ΚΑΛΑ. Απο τη μια ίσως κακώς, όμως απο την άλλη, αυτή δεν είναι και η φύση της ίδιας της ζωής;;; Αν το καλά και μόνο αρκούσε δεν θα πηγαίναμε πουθενά...καμία εξέλιξη. 

Πάντα λοιπον θες και τη δουλειά, θες και τους φίλους και το να αγαπιέσαι και το να αγαπάς.
Ο Ν. Καζατζάκης έγραψε:
Τα τρία θεμέλια της ευτυχίας είναι:
κάτι να κάνεις
κάτι να αγαπάς
κάτι να ελπίζεις

Και δεν είναι κλισέ, σκεφτείται τον εαυτό σας. Κάνετε κάτι; Ακόμη και δίχως δουλειά, θες να δημιουργήσεις κάτι ή να φροντίσεις κάποιον.
Αγαπάς κάτι ή κάποιον; Όταν οι άνθρωποι μιλάνε γι αυτό που αγαπούν γίνονται πιο όμορφοι. Όταν αγαπάς γίνεσαι χαρούμενος!
Ελπίζεις σε κάτι;;; Αυτό σου δίνει αισιοδοξία και δύναμη για το μέλλον, κάνεις μια ευχάριστη σκέχη για τις μέρες που θα έρθουν!

Αν κάτι θα σας έλεγα μετά απο τόσα χρόνια που γράφω εδώ θα ήταν
LOVE  LIFE!
Να αγκαλιάσετε τη ζωή όπως είναι, όποια κι αν είναι. Η ζωή είναι δώρο, είναι μια ευκαιρία να δημιουργήσεις πάνω σε αυτή τη γή. Να μάθεις αλλά και να διδάξεις πράγματα, να δείξεις αγάπη, να ανοίξεις την αγκαλιά σου, να πονέσεις αλλά και να γελάσεις. 
Ακόμη και οι άνθρωποι που πέρασαν δύσκολα πολύ στη ζωή, λόγω της υγείας τους, ακόμη και όσοι χάσανε δικούς  τους ανθρώπους, ακόμη και αυτοί, κάποια στιγμή γελάσανε, και γελάσανε με την καρδιά τους. Και ξεχάστηκαν, το μυαλό τους έφυγε απο το κακό και πέταξε προς καλές, όμορφες στιγμές, λίγο πιο ανέλεμες!

Να αγαπάτε τη ζωή, με καλές μα και άσχημες στιγμές! Αν υπάρχει θεός, τότε έβαλε όλη τουν την ευλογία στην καθημερινότητα, έτσι πιστεύω εγώ. Όχι στη στιγμή που θα αντικρίσεις το άγαλμα της Ελευθερίας στο άλλο ημισφαίριο, όχι τη στιγμή που θα βγεις πρώτος σε έναν αγώνα αλλά στο ταξίδι, στη διαδικασία του ότι θα αγωνιστείς!

Σας φιλώ και σας σκέφτομαι πάντα. Οι μέρες μου είναι και καλές και πολύ καλές και νορμάλ και μέτριες. Ποικιλία! 

Καλό μήναααααααααααα!

ΠΡΕΣΠΕΣ

Μάρτης!