ήταν σαν ψέμα...

κι όμως! Την 1η Απριλίου του 2008 ήταν που έκανα την τελευταία μου χμθ! Σαν ψέμα, μα τόσο αληθινό, συμπλήρωνα τότε τις 8 θεραπείες μου! Έτσι μου τα έφερε η ζωή, έτσι ήτανε να γίνει! Μόλις επέστρεψα απο την Αθήνα, την επόμενη μέρα πέθανε ο παππούς μου! και αυτό έτσι ήτανε γραφτό (για να μην στεναχωρηθώ...σκέφτηκα...)

Φέτος έφτασα αισίως το 2011 και cancer free...έτσι είναι η ζωή...εκεί που σε κλοτσά, εκεί αρχίζεις πάλι να ελπίζεις...και εγώ...μέσα απο εκείνες τις στάχτες (των αραιωμένων μαλλιών, των πεσμένων νυχιών, της έλειψης βλεφαρίδων+μαστού, της πρισμένης κοιλιάς+προσώπου) ξαναγεννήθηκα!

Έτσι όπως με "κλώτσησε" η ζωή έτσι και εγώ την κλώτσησα πίσω! Και τα κατάφερα! Να είμαι ΕΔΩ και να μιλάμε τώρα, να κανουμε παρέα! Δεν φοβάμαι πια! Μεγάλωσα και είμαι 30! Δυνατή, υγειής και με γεμάτη ψυχή! Προσπαθώ να διώξω το ΤΕΡΑΣ, να αφήσω πίσω μου τον Καρκίνο. Είναι στιγμές που όλα μοιάζουν ψέμα, που αναρωτιέμαι αν όλα αυτά τα έζησα ή απλώς τα φαντάστηκα. Είναι όμως και άλλες στιγμές που μου είναι όλα πολύ οικεία, δεύτερη μου φύση.

Η αλήθεια φίλοι μου είναι πως όλα όσα έζησα απο το 2007 ως σήμερα είναι κομμάτι της ζωής μου και όπως είπε και η γλυκήτατη "Κ" (νέα μου φίλη εδώ) πρέπει να ενσωματώσω τον καρκίνο στη ζωή μου και να μην το βιώνω ως ένα αποκομμένο κομμάτι του παρελθόντος μα σαν μια ολότητα. Σαν την συνέχεια της ζωής μου! Να πάψω να σκέφτομαι με "πριν" και "μετά".

Βγήκα και περπάτησα σήμερα! Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουμε ένα τραγικό ΛΑΘΟΣ! Δεν κάνουμε τίποτα για εμάς τους ίδιους αλλά φροντίζουμε να δώσουμε ετα ΠΑΝΤΑ στους άλλους! Αυτή είναι η τεράστια ανασφάλειά μας! Να δώσουμε τα πάντα αλλού, για να μείνει ο άλλος για ΠΑΝΤΑ μαζί μας! Τι κάνουμε για εμάς;;;

Προσέφερα στον εαυτό μου μια μεγάλη βόλτα με τα πόδια δίπλα στη θάλασσα. Τέντωσα τις αισθήσεις μου! Δεν έχω ξανανιώσει περισσότερο την αίσθηση της θάλασσας στην μύτη μου, το άγγιγμα του αέρα στα μαλλιά μου, την αίσθηση ελευθερίας στο βήμα μου! Έκλεισα τα μάτια...ΟΝΕΙΡΕΥΤHΚΑ. Άνοιξα τα μάτια και χαμογέλασα στον εαυτό μου! Ναι, τα κατάφερα! Κατάφερα να ξεκινήσω μια νέα ζωή απο το τίποτα! Χαμογέλασα στην νέα μου ζωή...στο λουλούδι που δεν υπήρχε πριν, μα τώρα άνθισε. Πίστεψα πολύ σε μια δεύτερη ευκαιρία, έδωσα το χέρι μου στους ανθρώπους! Τα αφτιά μου τώρα γεμίζουν απο τις φωνές των φίλων που φωνάζουν ΕΚΔΡΟΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ! Τα γέλια τους δεν τα ξεχνώ! Ένιωσα ξανα ζεστασιά στην καρδιά μου!Να η ευλογία! Νέοι φίλοι, νέα ζωή...

Άκουσα πρόσφατα πως η ζωή είναι οι αναμνήσεις και τίποτε άλλο...Ας βεβαιωθούμε πως κρατήσαμε τις καλύτερες για συντροφιά για τα επόμενα χρόνια!

κλείνω με το λουλουδάκι που σας έλεγα! Ανοίξτε την καρδιά σας στη φύση! Δεν φαντάζεστε τι μπορεί να σας φέρει! Δείτε με άλλα μάτια. Θέλει κόπο και υπομονή μα σταδιακά θα ξεκινήσετε κάτι άλλο, που παρόλα τα συν και πλην, θα είναι η ΖΩΗ σας και θα την αγαπήσετε όπως ποτέ πριν!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

Σκέφτηκα πως οι περισσότεροι απο εμάς