Πρωτα απο ολα γραφω διχως τονους γιατι κατι στο πληκτρολογιο μου χαλασε :-(
Δευτερον, κατι εχω ολες αυτες τις μερες...ειμαι μια down μια up...καπου δεν ξερω πως παμε παρακατω, καπου ισως ολα τα πολυ-σκεφτομαι...ποιος ξερει...κατι μου φταιει αλλα δεν μπορω να ξερω τι ειναι αυτο...δεν μπορω να βρω τι φταιει...μπορει και τιποτα αλλα γιατι νιωθω πως ολο το βαρος της αρρωστιας εχει πεσει πανω μου τωρα τελευταια και δεν μπορω να το ξεφορτωθω;;;
ουφφφφφφφφφφφ!
3 σχόλια:
Σε απάντηση αυτής αλλά και της προηγούμενης ανάρτησης έχω να παραθέσω κάτι από το τραγούδι των Στ. Κορκολή και Δημ. Μητροπάνου 'Κάποιες φορές':
"Κάποιες φορές, κάποιες βραδιές
Μα τι τα θες
Είναι στιγμές που όλη η γη δεν σε χωράει
Κάποιες φορές, κάποιες βραδιές
Μα τι τα θες
Είναι στιγμές που βασανίζεσαι"
Με καλύπτει απόλυτα αυτόν τον καιρό!
Έχεις δίκιο καλή μου φίλη, να νιώθεις μια κάτω και μια πάνω...Γιατί όλα τελείωσαν με τις επεμβάσεις σου αλλά στη ζωή σου τα πράγματα είναι ίδια. Κι όμως δεν είναι, όλα θα αλλάξουν. Απλά χρειάζεται χρόνος. Σίγουρα κάποια σχέση θα υπάρξει, σίγουρα θα έρθουν όμορφες χαρές στη ζωή σου...Απλά τώρα μπορείς να χαίρεσαι την υγεία σου, την ομορφιά σου, το δώρο της ζωής.
πολλά φιλιά
για Nemo
θα το αναρτησω τοτε το κοματι συντομα να το ακουσουμε ολοι μαζι απο εδω ;-)
για Β.
Φιλια πολλα και σε σενα και σε ευχαριστω για ολα τα ελπιδοφορα λογακια σου!
Δημοσίευση σχολίου