ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Καλή Ανάσταση σε όλους σας!

Επέστρεψα σπίτι μου την Μεγ. Πέμπτη. Είμαι αρκετά κουρασμένη γιατί στην Αθήνα, έτρεχα από δω και από κει (μέχρι και στην έκθεση «Bodies» πήγα…). Έκανα πολλές βόλτες. Αχ…ωραία ήταν! Χρειάζομαι ύπνο και ξεκούραση από ότι βλέπω αλλά πονάει η μέση μου τα τελευταία δυο βράδια οπότε ξυπνάω κατά τις 9. Μη ξεχνάμε ότι κοιμάμαι μόνο ανάσκελα και δεν έχω περιθώρια να στριφογυρίζω και να «ξεπιάνομαι». Αλλά το συνήθισα και αυτό. Τελικά πείτε μου, υπάρχει κάτι που δεν συνηθίζεται ποτέ; Θεωρώ ότι τελικά όσο και να αντιστέκεσαι σε κάποιες καταστάσεις, στο τέλος τις συνηθίζεις.

Σήμερα σκέφτομαι πως ήμουν πέρυσι την Ανάσταση. Η Ανάσταση ήταν 18/4 και εγώ είχα μόλις τελειώσει τις χμθ στη 1/4. Ήμουν εμφανώς ταλαιπωρημένη, είχα χάσει ένα 40% από τα μαλλιά μου, το χρώμα μου χάλια και πρησμένη από τα φάρμακα. Σκέφτηκα ότι και φέτος με βρίσκει "κάπως" αυτό το Πάσχα…έχοντας βγεί πρόσφατα από το χειρουργείο, με περισσότερες τομές από πριν, με την αναμονή ενός δεύτερου χειρουργείου αλλά, αλλά…σκέφτομαι πως φέτος ότι γίνεται, γίνεται «για καλύτερα». Και έτσι κάνω υπομονή, και για τον ύπνο και για τα «τραβήγματα» και για όλα. Κάνω υπομονή, και που θα πάει, θα περάσει και αυτό. Θετική σκέψη δε λέμε εδώ και ένα χρόνο; Έτσι και εγώ παραβλέπω τα πονάκια (σήμερα έκανα και 1.360 μέτρα με το ποδήλατο -αλλά μη το πείτε του γιατρού μου- δεν πόνεσα καθόλου!) πάω βολτίτσες και καφέδες. Αλλά δεν οδηγώ άνετα, βασικά δεν μπορώ να παρκάρω γιατί θέλω να αποφεύγω τις απότομες κινήσεις με τα χέρια στο τιμόνι…αλλά είπαμε...θα περάσει και αυτό!

Καλή Ανάσταση εύχομαι! Κάθε Πάσχα να μας βρίσκει πιο δυνατούς και πάντα υγιείς!