Κάποιους μήνες πριν σας είχα συστήσει το www.bestrong.org.gr του φίλου Παναγιώτη. Η κοινωφελής, μη κερδοσκοπική οργάνωση αυτή έχει στόχο και σκοπό να στηρίξει τους καρκινοπαθείς.
Σήμερα συμπληρώνω σε αυτές τις "συστάσεις" ότι το site απέκτησε forum. Το forum θα το βρείτε στη διεύθυνση www.bestrong.org.gr/forum/index.php
Με μια απλή διαδικασία μπορείτε να εγγραφείτε στο forum και να θέσετε θέματα που σας προβλιματίζουν, να μοιραστείτε τις απόψεις σας και να διαπιστώσετε ότι δεν είστε ούτε μόνοι, ούτε οι μόνοι.
Όσο για μένα, αυτές τις μέρες είμαι καλύτερα. Αποφάσισα ότι αν δεν βοηθήσω εγώ τον εαυτό μου βλέποντας τα θετικά της υπόθεσης δεν θα μπορέσει να με βοηθήσει κανείς. Οπότε προσπαθώ αντι να σκέφτομαι "πωπω τι με βρήκε σαν σήμερα" να εκτιμώ ότι ΣΗΜΕΡΑ το χέρι μου δεν πονάει, δεν είναι πρισμένο (όπως κάποιες μέρες μετά το χειρουργείο) μπορώ και το σηκώνω ψηλά, και το περιφέρω (ενώ τότε φοβόμουν να το κουνήσω). Πάω γυμναστήριο και τρέχω-περπατώ στο διάδρομο 3 km σε μισή ώρα. Γυμνάζομαι 4 φορές τη βδομάδα τουλάχιστον, και βλέπω πως έχω χάσει αρκετό απο το πρίξιμο των φαρμάκων. Και μεταξύ μας!Χώρεσα στο περσινό μου τζην που τον Σεπτέμβρη δεν ανέβαινε με τίποτα(είχα γίνει "μπαλονάκι" με τα φάρμακα...).Έκανα και το τσεκ απ στον καρδιολόγο (λόγω της επιρροής που ασκεί το Herceptin στην καρδιά) και μου είπε πως η καρδιά μου είναι μια χαρά δεν την έχει αγγίξει τίποτα ;-)
Διαβάζω τι έγραψα μόλις τώρα...Πωπω! μα έχω τόσες σειρές θετικά πράγματα;;; Κι όμως, κι όμως!
Καλό βράδυ και καλή συνέχεια εβδομάδας ;-)
A, αύριο πάω για το 14ο Herceptin!!!! Άλλα 4 μείνανε!
Σήμερα συμπληρώνω σε αυτές τις "συστάσεις" ότι το site απέκτησε forum. Το forum θα το βρείτε στη διεύθυνση www.bestrong.org.gr/forum/index.phpΜε μια απλή διαδικασία μπορείτε να εγγραφείτε στο forum και να θέσετε θέματα που σας προβλιματίζουν, να μοιραστείτε τις απόψεις σας και να διαπιστώσετε ότι δεν είστε ούτε μόνοι, ούτε οι μόνοι.
Όσο για μένα, αυτές τις μέρες είμαι καλύτερα. Αποφάσισα ότι αν δεν βοηθήσω εγώ τον εαυτό μου βλέποντας τα θετικά της υπόθεσης δεν θα μπορέσει να με βοηθήσει κανείς. Οπότε προσπαθώ αντι να σκέφτομαι "πωπω τι με βρήκε σαν σήμερα" να εκτιμώ ότι ΣΗΜΕΡΑ το χέρι μου δεν πονάει, δεν είναι πρισμένο (όπως κάποιες μέρες μετά το χειρουργείο) μπορώ και το σηκώνω ψηλά, και το περιφέρω (ενώ τότε φοβόμουν να το κουνήσω). Πάω γυμναστήριο και τρέχω-περπατώ στο διάδρομο 3 km σε μισή ώρα. Γυμνάζομαι 4 φορές τη βδομάδα τουλάχιστον, και βλέπω πως έχω χάσει αρκετό απο το πρίξιμο των φαρμάκων. Και μεταξύ μας!Χώρεσα στο περσινό μου τζην που τον Σεπτέμβρη δεν ανέβαινε με τίποτα(είχα γίνει "μπαλονάκι" με τα φάρμακα...).Έκανα και το τσεκ απ στον καρδιολόγο (λόγω της επιρροής που ασκεί το Herceptin στην καρδιά) και μου είπε πως η καρδιά μου είναι μια χαρά δεν την έχει αγγίξει τίποτα ;-)
Διαβάζω τι έγραψα μόλις τώρα...Πωπω! μα έχω τόσες σειρές θετικά πράγματα;;; Κι όμως, κι όμως!
Καλό βράδυ και καλή συνέχεια εβδομάδας ;-)
A, αύριο πάω για το 14ο Herceptin!!!! Άλλα 4 μείνανε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου