Αυτός θα μπορούσε να είναι κι ένας τίτλος σε στήλη γνωστού γυναικείου περιοδικού!
Ναι, μας χωρίζουν μωρά εμένα και τους πιο κοντινούς ανθρώπους μου. Εμένα και την κολλητή μου, τις ξαδέρφες μου και άλλες φίλες μου καλές.
Καθώς χάζευα στο ιντερνετ μου ήρθε η "φλασιά" του τίτλου. Και ακόμη κι αν δεν είχα αρρωστήσει, ακόμη κι αν είχα ένα άλλο blog αλλά παρέμενα σήμερα single, θα έγραφα αυτό ακριβώς το post.
Πως είναι όταν απο τις παρέες σας, σας χωρίζουν μωρά; Πιστεύω όλες οι singles εκεί έξω το έχετε σκεφτεί. Είναι η αδελφότητα της μάνας όπως έχω ήδη γράψει εδώ. Είναι λες και απο την ώρα που οι γυναίκες γίνονται μάνες μια λανθάνουσα ως τότε ορμόνη πιάνει το τιμόνι του "είναι" τους και μανουβράρει. Δυνατή η ορμόνη, δυνατά τα συναισθήματα... Ποιός ξέρει... Είναι κάτι μαγικο (;) μυστικό (;), μάλλον όλα αυτά μαζί. Κάποτε σε μικρότερη ηλικία οι γυναικοπαρέες βάλονταν απο τους γόηδες που πολιορκούσαν και μονοπολούσαν αργότερα το ενδιαφέρον της φίλης σου αλλά και της παρέας, σήμερα στα 35 τα παιδιά μονοπολούν τις συζητήσεις, τις βόλτες και τα προγράμματα.
Είναι φοβερό το πως αυτή τη φορά το plus one (δλδ συν το παιδί) αν και βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο τίποτα δεν είναι όπως πριν. Είναι η ίδια φίλη αλλά σας χωρίζει το παιδί! Σήμερα είδα μια φίλη που γέννησε πριν 20 μέρες. Δίπλα δίπλα και οι δύο, μες τη χαρά που ξανα βρεθήκαμε αλλά όταν την αποχαιρέτησα μετά τον καφέ που ήπιαμε, ήταν λίγο farewell και όχι goodbye...Η φίλη θα επιστρέψει στην παρέα, plus one όμως, και αυτή τη φορά το πιτσιρίκι της δεν θα της αφήνει περιθώρια για όλα οσα κάναμε πριν.Φυσικά όλες οι μαμάδες που θα διαβάσετε αυτές τις γραμμές θα πείτε "μα πως...δεν τελειώνει η ζωή με ένα παιδί" ναι, θα συμφωνήσω, η ζωή συνεχίζεται και μάλιστα (ίσως) αποκτά και στόχο και σκοπό, αλλάζει όμως και δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να διαχειριστούν τις αλλαγές με τον ίδιο τρόπο.Η ζωη συνεχίζεται, όμως ο χρόνος και τα πράγματα που έκανες με την παρέα σου περιορίζονται και σύντομα καταλαβαίνεις πως δεν έχει νόημα να τα θυμάσαι, δεν έχει νόημα να θες την επανάληψή τους γιατί απλά δεν γίνεται. Είναι ζορικο όλο αυτό.
Ποτέ δεν χώριζα τις παρέες σε παντρεμένες και ανύπαντρες, όμως πρέπει κι εγώ να δω, και να ξέρω που χωράω...Χωράω στις ατέρμονες συζητήσεις για την ανάπτυξη των μωρών, τις κρέμες και τα σχέδια για καλοκαιρινά μπάνια με μπρατσάκια; Χωράνε αυτές στα ξενύχτια μου, στον ενθουσιασμό μου να συναντηθούμε, να μιλήσουμε ουσιαστικά, να τα πούμε πραγματικά;
Θέλω να συνεχίσω να πιστεύω πως οι φιλίες δεν χάνονται ούτε όταν μας χωρίζουν μωρά. Πως όταν συγκεκριμένοι άνθρωποι έρχονται κοντά μας απο καρδιάς, μένουν...ανεξάρτητα απο βέρες και πάνες. Για να δούμε...
Είναι φοβερό το πως αυτή τη φορά το plus one (δλδ συν το παιδί) αν και βλέπεις τον ίδιο άνθρωπο τίποτα δεν είναι όπως πριν. Είναι η ίδια φίλη αλλά σας χωρίζει το παιδί! Σήμερα είδα μια φίλη που γέννησε πριν 20 μέρες. Δίπλα δίπλα και οι δύο, μες τη χαρά που ξανα βρεθήκαμε αλλά όταν την αποχαιρέτησα μετά τον καφέ που ήπιαμε, ήταν λίγο farewell και όχι goodbye...Η φίλη θα επιστρέψει στην παρέα, plus one όμως, και αυτή τη φορά το πιτσιρίκι της δεν θα της αφήνει περιθώρια για όλα οσα κάναμε πριν.Φυσικά όλες οι μαμάδες που θα διαβάσετε αυτές τις γραμμές θα πείτε "μα πως...δεν τελειώνει η ζωή με ένα παιδί" ναι, θα συμφωνήσω, η ζωή συνεχίζεται και μάλιστα (ίσως) αποκτά και στόχο και σκοπό, αλλάζει όμως και δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να διαχειριστούν τις αλλαγές με τον ίδιο τρόπο.Η ζωη συνεχίζεται, όμως ο χρόνος και τα πράγματα που έκανες με την παρέα σου περιορίζονται και σύντομα καταλαβαίνεις πως δεν έχει νόημα να τα θυμάσαι, δεν έχει νόημα να θες την επανάληψή τους γιατί απλά δεν γίνεται. Είναι ζορικο όλο αυτό.
Ποτέ δεν χώριζα τις παρέες σε παντρεμένες και ανύπαντρες, όμως πρέπει κι εγώ να δω, και να ξέρω που χωράω...Χωράω στις ατέρμονες συζητήσεις για την ανάπτυξη των μωρών, τις κρέμες και τα σχέδια για καλοκαιρινά μπάνια με μπρατσάκια; Χωράνε αυτές στα ξενύχτια μου, στον ενθουσιασμό μου να συναντηθούμε, να μιλήσουμε ουσιαστικά, να τα πούμε πραγματικά;Θέλω να συνεχίσω να πιστεύω πως οι φιλίες δεν χάνονται ούτε όταν μας χωρίζουν μωρά. Πως όταν συγκεκριμένοι άνθρωποι έρχονται κοντά μας απο καρδιάς, μένουν...ανεξάρτητα απο βέρες και πάνες. Για να δούμε...
